Castaignos vertrok dus noodgedwongen bij Feyenoord, omdat de club het geld nodig had. Als het aan de spits had gelegen was hij nog langer in Rotterdam gebleven. "Ik wilde zelf juist nog zoveel mogelijk goals maken bij Feyenoord. In een gezonder stadium was het wellicht anders gelopen”, zegt Castaignos bij ESPN. Die bij Internazionale nooit een basisplaats kon afdwingen.
Castaignos verdiende zijn transfer, omdat hij één van de weinige lichtpuntje was in het seizoen 2010 - 2011 toen Feyenoord als tiende eindigde in de competitie en het financieel ontzettend moeizaam ging. Na zijn vertrek bij Inter kwam hij terecht bij FC Twente, terwijl hij zelf het liefst was teruggekeerd naar Feyenoord, Eintracht Frankfurt, Sporting Lissabon dat verhuurde hem nog aan Vitesse, Gyeongnam FC, OFI Kreta en eindigde bij FC Magdeburg.
Castaignos raakte al bij Eintracht Frankfurt zwaar geblesseerd aam zijn enkel en is daardoor op relatief jonge leeftijd gestopt met voetbal. Hij wil nu een carrière als trainer gaan opbouwen. “Ik heb binnenkort een gesprek bij Feyenoord, om daar wat te doen in de jeugdopleiding. Die adrenaline bij het maken van een goal is een soort doping. Een team op mijn manier laten voetballen geeft denk ik dezelfde voldoening”, klinkt het enthousiast.
