Aanknopingspunten
Toch zijn er aanknopingspunten. Spelers als Hadj Moussa en Paixão laten momenten van klasse zien, en met gerichte versterkingen in de winterstop kan het elftal aan stabiliteit winnen. Het is echter cruciaal dat Priske snel meer vastigheid in zijn elftal brengt, zowel in de opstelling als in de spelprincipes. Momenteel zorgt het wisselbeleid vaak voor onrust, wat ten koste gaat van automatismen en spelpatronen. De wedstrijd tegen Sparta Praag is een schrijnend voorbeeld: een sterke start werd ondermijnd door tactische wijzigingen die onnodig risico met zich meebrachten.
Het contrast met het herkenbare, gestructureerde voetbal onder Slot is duidelijk, en het lijkt alsof Feyenoord op dit moment meer afhankelijk is van individuele kwaliteit en standaardsituaties dan van een collectief plan. Dat is zorgwekkend, zeker tegen sterke tegenstanders zoals Ajax en PSV, waar een duidelijke tactiek het verschil maakt. Tegelijkertijd is het onrealistisch om een tweede Slot te verwachten. De uitdaging ligt erin om Priske te laten groeien in zijn rol en een duidelijke lijn te vinden die aansluit bij de filosofie die Feyenoord de afgelopen jaren heeft opgebouwd.
Glas halfvol
Wat betreft de tweede seizoenshelft is het glas halfvol. De kwaliteiten zijn aanwezig, en met een fitte selectie – inclusief Trauner en hopelijk versterkingen – kan Feyenoord zeker stappen maken. Het doel zou moeten zijn om vastigheid in de ploeg te brengen, zodat het elftal consistenter wordt en minder afhankelijk van toevalligheden.
Hoewel een tweede plaats misschien ambitieus lijkt, is het absoluut niet onmogelijk. Dit seizoen mag dan een overgangsjaar zijn, maar met een heldere visie en verbeterde uitvoering kan Feyenoord nog steeds meestrijden om plek twee. Laten we ook niet vergeten dat we op de rand van doorgaan in de Champions League staan.
Het is nu aan Priske om te bewijzen dat hij de juiste man is om de lijn omhoog in te zetten. Dat zal niet makkelijk zijn, maar er is nog genoeg om voor te spelen.
Raymond