Ik was erbij, stond naast het uitvak, en heb van de sfeer in het kleine Mandemakers Stadion genoten. De sfeer van de Feyenoord-supporters, welteverstaan. De hele tribune achter het doel zat ramvol met Feyenoorders. En ook op de lange zijdes werd gezwaaid en gezongen. Alle lof voor de Waalwijkers. ‘Zo kan het dus ook.’ In plaats van gestreste thuisfans, panische stewards en een grote politiemacht, gedogen zij dit gewoon. En je ziet: geen verziekte sfeer, gewoon lekker gemoedelijk en gezellig op de tribunes en bij de horecapunten. Alles loopt door elkaar. Hier zouden andere clubs (en gemeentes) nog iets van kunnen opsteken. Al snap ik ook wel dat Waalwijk niet te vergelijken is met bijvoorbeeld een Breda of Tilburg. Ook (of vooral) qua achterban en draagvlak voor Feyenoord. Ik heb weer een prima away day gehad in ieder geval, waarop ik me niet incognito door Brabant heb hoeven te begeven.
Terug naar de wedstrijd. Hoe krijgt een tegenstander van Feyenoord het toch weer voor elkaar om bij de eerste de beste aanval meteen de bal in het netje te leggen. Hoe dan? Iedere keer weer hetzelfde liedje. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht, je speelt geconcentreerd en goed, alles op de helft van de tegenstander en dan knipper je twee keer met je ogen en scoren zij uit het niets. De eerste keer dat ze over de middenlijn komen is het raak. Je zou denken dat ze helemaal na Fortuna Sittard vorige week wat scherper zouden zijn. Sterker nog, na de allereerste wedstrijd tegen Willem II moet je al wakker zijn geschud en zorgen dat je zoiets niet meer laat gebeuren.
Maar goed! Eind goed al goed. 3 punten in de tas. Vraag niet hoe, want RKC had ook zomaar de 3-3 binnen kunnen knallen. Die punten zijn alles wat telt. De illusie dat we kampioen kunnen worden had ik toch al lang laten varen. Dan kun je maar beter mee blijven doen om plek 2 – die het verschil maakt tussen tientallen miljoenen extra in de clubkas of een seizoen aanmodderen in de Europa League. Feyenoord heeft het echt aan zichzelf te danken dat ze niet stevig op plek 2 staan, maar het staat allemaal dicht op elkaar.
En nu dus op naar woensdag. Je hebt het ook in de Champions League aan jezelf te danken dat je er niet nu al rianter voor staat. Uit in Engeland, Spanje en Portugal haal je 7 punten (!) en thuis in De Kuip staat de teller nog op 0. Ik heb er alle vertrouwen in dat we woensdagavond wél winnen, dat we op 10 punten komen en met één been in de tussenronde staan. Let’s go!
Wouter
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.