Eén jaar geleden keken veel Feyenoordsupporters met afgunst naar PSV, waar miljoenen werden gespendeerd aan spelers die ook op de Rotterdamse radar stonden. Het leek wel alsof Eindhoven weer een braakliggend parkeerterrein aan de gemeente had verkocht om de kas te spekken. PSV haalde Champions League poule fase, won de Johan Cruijff Schaal en werd vrijwel ongeslagen kampioen, terwijl Feyenoord na een paar gelijke spelen steeds achter de feiten aanliep.
Regeren is vooruitzien
Regeren is vooruitzien, reageren is afzien. Arne Slot wist het zeker in maart/april: Feyenoord moest en kon zich aan de bovenkant versterken in de zomer, ongeacht de vertrekkende spelers. Hij sprak zelfs over PSV-bedragen. Maar het is inmiddels 12 augustus en we hebben nog geen directe versterking voor de basiself binnen. We mogen God op onze blote knieën danken dat talenten als Milambo en Zechiël uit de eigen jeugdopleiding zich aandienen voor het gemis van Mats Wieffer.
Ondertussen puilt de selectie uit van spelers zonder perspectief in Rotterdam Zuid. Namen als Lopez, Pedersen, Kasanwirjo, Wålemark, Bullaude, Lingr en zelfs Ueda doen vermoeden dat we eerder een verzameling gokjes dan een samenhangend team hebben. En de recente aanwinsten Smal, Hadj Moussa, Nadje, Mitchell en Carranza bieden (nog) niet de beloofde kwaliteitsimpulsen die het niveau van de selectie omhoog zouden moeten stuwen.
Valkuilen uit het verleden
Nu al paniekzaaien zou voorbarig zijn, maar we lijken alweer hard op weg naar eenzelfde start als voorgaand seizoen. Met als verschil geluk in de JC Schaal dat PSV geen voorronde Champions League hoefde te spelen en de gehele verdediging ontbrak. Het aanstaande vertrek van Stengs en mogelijk ook van Geertruida en Hancko, gecombineerd met het stuitende gebrek aan handelingssnelheid is zorgekkend. De tijd die nodig is om een rechtsbuiten te halen, waarbij we uitkomen bij huurlingen van 19 zonder koopoptie, doet het ergste vermoeden. De eerste twee verliespunten zijn al een feit. Natuurlijk: dat kan gebeuren en de competitie is nog lang, maar dat Dennis te Kloese na vorig seizoen zo opzichtig in dezelfde valkuil stapt, is toch wel een behoorlijke tegenvaller.
Het is een riskante cocktail: zoveel gokjes in de huidige selectie gecombineerd met een nieuwe trainer en nieuwe speelstijl. De noodzaak om tijdig en doortastend te handelen is urgenter dan ooit. Feyenoord kan zich niet permitteren om weer een seizoen achter de feiten aan te lopen. Want als stillstand achteruitgang is, dan is de huidige situatie een sprong terug in het diepe zonder zwembandjes. Dan moet je wel een hele goede zwemmer zijn om te slagen voor je diploma.
Blik op de toekomst
De toekomst van Feyenoord hangt af van het vermogen om niet alleen te reageren op vertrek en tekorten, maar proactief en strategisch te plannen voor de lange termijn. We kunnen niet langer afhankelijk zijn van noodgrepen en paniektransfers. Het was deze zomer bij uitstek de tijd geweest om de structurele en doordachte aanpak door te zetten. De aanpak waarmee Feyenoord de weg in was geslagen als een serieuze structurele kampioenskandidaat.
Fouten maken is menselijk, maar dan moet er wel geleerd worden van de fouten. Voltreffers zoals Wieffer en Aursnes zijn fantastisch maar ook zeldzaam, daar kun je de bedrijfsvoering niet van laten afhangen. Er moet ook een basis van kwaliteit zijn waar zulke jongens zich aan op kunnen trekken. Als je steeds meer kwaliteit laat gaan en potentieel en gokjes erbij haalt ben je gedoemd te imploderen, dát kun je van mijlenver vooruit zien aankomen. Want regeren is vooruitzien, maar reageren is afzien.
Raymond
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.