Vervolgens besloot Boskamp om scout Maup Martens te raadplegen. ‘Maupie dat kan toch niet’ begon Boskamp tegen zijn vriend. Echter bevestigde Martens wat Jansen eerder al tegen hem had gezegd. Dit was genoeg voor de ras-Feyenoorder om niet terug te keren naar zijn club, maar zijn trainersloopbaan te vervolgen in Anderlecht.
Dit vervolg leverde de middenvelder ook nog diverse successen op, zo won hij met RSC Anderlecht drie keer de landstitel, een keer de beker en de supercup. Later wist hij met FC Dinamo Tbilisi nog een titel te winnen en een beker met KRC Genk.
Toch is Feyenoord nooit uit zijn hart verdwenen, na het eind van zijn carrière als trainer is de jongen uit het Oude Noorden vaak in de Kuip te vinden. Hij geeft aan in de laatste tien tot twaalf jaar slechts een wedstrijd te hebben gemist. Ook laatst tegen KRC Genk was hij erbij, tijdens deze oefenwedstrijd was hij vooral positief te spreken over Zechiël en Milambo.
Ondanks dat hij dus vaak te vinden is op de tribune en meerdere successen heeft gehad als trainer heeft hij nooit de neiging gehad om het bij Feyenoord over te nemen. ‘Ik zit daar gewoon als supporter. Ik zit net zo hard te schelden tegen Feyenoord als de andere supporters.’ zegt hij wanneer er over dit onderwerp gevraagd wordt. Desondanks heeft hij wel nog een periode bij de club gelopen. ‘Ik zat twee keer per maand op Varkenoord, met Wim. Ik heb nog meegelopen bij de jeugdtrainingen’ geeft hij aan. ‘Dan ging je meelopen met Cor (Adriaanse) en al die gasten, dat was fantastisch.’