COLUMN | Liverpapa

We leven in rare tijden.. het lijkt alsof de hele wereld in brand staat, iedereen met elkaar ruzie heeft en ‘wij’… wij zitten lekker achterover en kijken het allemaal eens aan. Uit de hand gelopen protesten? Diskwalificatie van het songfestival? Zelfs het aanstaande vertrek van ‘onze’ Arne Slot naar Liverpool maakt me inmiddels niet meer onrustig.

Rouw kent een aantal fases. De eerste is ontkenning. Deze fase heb ik eigenlijk niet doorlopen. Meteen bij de eerste geluiden over het vertrek van Slot al wel het gevoel gehad dat hij zou gaan vertrekken. Liverpool FC heeft hun huiswerk gedaan en vanuit data (en goede verhalen) komt Arend Martijn uit de koker rollen en dat is een goede keuze. Slot kan naar een droomclub, die misschien ook wel wat gelijkenissen met Feyenoord heeft. Arne gaat. Dat valt niet te ontkennen.

Dan komt de fase boosheid. Arne (ik vind ook dat ik ‘Arne’ mag zeggen) kan niet gaan! Hij is hier pas drie jaar, we hebben nog geen Europese prijs gepakt. Hoe moet dat nu verder met Feyenoord? Hij moet blijven! Hij heeft nog een contract! Hij kan ons niet zomaar verlaten! Hierna komt de volgende stap, namelijk: onderhandelen. Een kenmerk daarvan is dat er nog hoop is op herstel. En ik moet eerlijk zeggen, toen er geen officiële berichtgeving vanuit Feyenoord kwam… dacht ik dat het misschien nog wel eens af zou kunnen ketsen. Misschien kan Dennis te Kloese hem nog overtuigen? Misschien vraagt Don Dennis expres teveel geld en ketst het daarop af? Misschien wil Arne toch de Arsene Wenger van Feyenoord worden? Misschien… misschien… misschien.

Daarna komt de depressie, het verdriet. Arne blijft niet en als hij wel blijft, dan is hij niet gelukkig en gaat het Feyenoord ook niks opleveren. Zou Feyenoord zonder Arne afzakken, zoals we vaker gezien hebben? Moeten we ons straks weer meten met subtoppers en ander gepeupel? En.. als Arne gaat, wat of wie neemt hij dan allemaal mee? Is al het werk in de afgelopen jaren voor niks geweest? Maar toen kwam ik in de laatste fase: aanvaarding. Het is wat het is, Slot (zie je hoe ik afstand neem en nu geen ‘Arne’ meer mag zeggen van mezelf) gaat en het is goed zo. Het is goed voor hem, voor het Nederlands voetbal (want Slot gaat slagen) en Feyenoord kan het handelen. De verandering binnen de topsportcultuur bij Feyenoord is stevig genoeg ingezet waardoor we dit verlies kunnen dragen. Ik heb het vertrouwen dat we dit aankunnen.

Dus wend ik me weer tot Arne: het is goed zo. Ga maar. Vlieg uit! Jij gaat het daar maken; geen protesten, geen diskwalificaties. Jij bent hier al een grote meneer en gaat dat in Liverpool nog meer worden. Een verbinder, iemand die de mensen achter zich gaat krijgen en waar we nog veel over gaan horen. Een Liverpapa!

Gerben