Analyse: Deze twee tactische principes lieten Feyenoord winnen van Lazio
Feyenoord heeft in de Champions League gewonnen van Lazio: 3-1. Niet alleen won Feyenoord van Lazio, het was ook nog eens met het voetbal hoe Slot dat wil zien. Dat voetbal rustte gisteren op twee tactische principes.
1. Uitzakkende Middenvelders
Feyenoord houdt graag de bal in de as, ook in de opbouw. Door de as spelen heeft namelijk meerdere voordelen:
- In de as heeft een speler meer kanten waar hij heen kan spelen. Aan de zijkant is namelijk een kwart van de afspeelopties al weggenomen door de zijlijn
- Druk zetten is moeilijker in de as
- Je kunt een kant kiezen om aan te vallen
Om die redenen houdt Slot er ook van om de bal zo lang en vaak mogelijk door de as te spelen. Vaak gaat dit erg goed, maar wanneer er een noodzakelijke bal naar de back gespeeld moet worden, is het wel handig dat ook die afspeelopties heeft.
Wat heeft Slot daarop bedacht, backs dichtbij de centrale verdedigers positioneren. Het voordeel hiervan is dat de 25% aan opties door de zijlijn niet meer telt. Door de back wat meer aan de binnenkant te zetten, ontstaat er een ruimte op de zijkant.
Hier maakte Feyenoord tegen Lazio dankbaar gebruik van. De eerste (weliswaar afgekeurde) goal van Giménez is een direct gevolg van deze truc.
Geertruida kiest dit keer voor een bal richting Bart Nieuwkoop. Omdat de rechtsback niet aan de zijlijn geplakt staat, ontstaat er op de rechterkant een ruimte waar de bal ingespeeld kan worden. Dat ziet Mats Wieffer ook. Nieuwkoop bereikt met een slim passje richting de rechterflank de controleur. Wieffer kan de bal vervolgens richting Stengs stiften, de creatieveling stuurt met een schitterende bal Giménez weg, alleen wordt die goal wegens buitenspel afgekeurd.
Toch veranderd dat niets aan de aanvalsopzet, die kwam namelijk meer dan eens succesvol terug. Hier had Lazio geen antwoord op.
2. Diagonale passes in de as
Horizontale passes zijn gemakkelijk te lezen en met name makkelijk te verdedigen. Er is slechts een simpel loopje van de ene speler naar de andere nodig om een passlijn eruit te halen.
Stel je voor: speler 1 heeft de bal en speler 2 gaat precies tegenover hem staan, zet er een speler van de tegenstander tussen, passlijn weg. Daarnaast kan er ook direct druk ontwikkelt worden op de speler met de bal, zonder dat hij speler 2 kan bereiken.
Wat moeilijker te verdedigen is, diagonale passes.
Bij een diagonale bal is het loopje om druk te zetten, vanuit een andere speler namelijk een stuk moeilijker. Dat ondervond Lazio gisteren ook in de Kuip.
Vooral in de eerste helft lukte het de Rotterdammers vaak uitstekend om via een van de centrale verdedigers met een diagonale pass Zerrouki te vinden. De verdedigers van Feyenoord positioneerde zich slim wat verder uit elkaar en wat breder. De voordelen hiervan:
- De afstanden worden voor de spelers van Lazio groter. Ze moeten namelijk meer meters overbruggen om druk te zetten.
- De pass naar Zerrouki is automatisch al een diagonale pass.
Tegen de Romeinen was dit nog een extra voordeel, omdat een van de middenvelders naast de spits komt om druk te zetten. Dit zorgt ervoor dat Lazio op het moment van druk zetten, minder spelers op het middenveld heeft dan Feyenoord. Omdat de directe tegenstander van Ramiz Zerrouki vaak naast Immobile druk kwam zetten, was hij vaak de vrije man. Met horizontale passes was hij nooit te bereiken geweest, met diagonale wel.
Stan Spoel