COLUMN | Onverzettelijk

Als kind ben ik verpest. Ik werd besmet met het Feyenoord-virus ergens rond 1990, toen Wim Jansen Feyenoord uit een diep dal trok. De eerste wedstrijd waar ik bij was weet ik niet meer, maar de eerste wedstrijd die me echt bij is gebleven is de bekerfinale van 1991. En vooral de [i]pitch invasion[/i] na de winst. In de jaren erna won Feyenoord nog drie keer de beker en werden ze landskampioen, met tussendoor nog twee keer een halve finale van de Europacup II. Vanaf nu was dit voor mij de standaard. Het Feyenoord van begin jaren 90 is in mijn ogen echt te vergelijken met het Feyenoord van nu. Dat het nummer van Cock van der Palm nu ook weer dé hit op de tribunes is, kan geen toeval zijn. Er waren toen ook geen uitzonderlijke spelers ‘die het verschil maken’. Het was het hele team dat een onverzettelijke indruk maakte. We moesten het toen ook niet van één spits hebben die er 20 inlegt, of een allesbepalende nummer 10. Nee, het collectief telde. Namen als Metgod, Fraser, Heus, De Wolf, Witsche, Scholten, Taument, Kiprich, Blinker. Niet één blonk er echt uit, maar samen straalden ze uit dat ze kampioen wilden worden en dat er niks te halen viel bij ze. En net als nu stortte het team niet in elkaar als er eentje geblesseerd of geschorst was. En voor het eerst in jaren heb ik nu steeds het gevoel dat het wel goedkomt. Dat had ik in 2017 tot de 1e minuut tegen Heracles niet eens. Maar dit jaar? Zelfs toen Ajax bij rust met 2-1 voorstond zei ik: let maar op, tweede helft gaan ze er overheen. Hoe ze met het hele team de tegenstander onder druk zetten... man! Trauner en Hancko zijn zó goed achterin. Kökçü is echt een beest. En Wellenreuther verdient inmiddels alle lof. Valt er nog iemand uit? Of het nou Geertruida of Szymański is – iedereen die er inkomt is minstens zo goed. Voorin idem, wat een weelde. Al is Gimenez steeds meer een klasse apart. Gisteren op Het Kasteel dacht ik ook geen moment dat we gingen verliezen. Wat een heerlijk gevoel. We gaan het gewoon weer meemaken kameraden: we worden kampioen. Je zal nu maar een tiener zijn, die ergens rond 2016 Feyenoordsupporter is geworden. Dan heb je dus in amper 7 jaar tijd (bijna) twee landskampioenschappen meegemaakt, twee keer de beker gewonnen (drie keer de finale gehaald… bedankt corona!), twee keer de JC Schaal veroverd én een Europese finale gespeeld. En misschien nog een bekerfinale? Of nog een mooi Europees sprookje? Het zou zomaar kunnen! Kleine [i]head’s up[/i]: dit is niet de standaard. Maar geniet er alsjeblieft van, met volle teugen. [i]Wouter[/i]