COLUMN | The only way is up

De Klassieker. Zoals Michel van Egmond bij ESPN uitstekend beschreef: “Het is net als naar de tandarts gaan. Het moet. Je hebt er eigenlijk geen zin in en je hoopt dat het dan maar mee valt.” Ondanks de prestaties dit seizoen was dat wel precies hoe ik naar deze Klassieker toe leefde. Met name de grote mate van optimisme onder Feyenoordsupporters baarde mij zorgen. Ajax vindt dit seizoen wel vaak de gaatjes. Het werd uiteindelijk een Klassieker zoals er zoveel zijn gespeeld, slecht, met twee teams die niet willen verliezen en Feyenoord wat zichzelf de das om doet. Uiteindelijk viel het best mee, alhoewel, de schrijnende hoeveelheid balverlies deze wedstrijd deed mij vermoeden dat ik aan het lachgas zat. Dit seizoen heeft Ajax naar mijn weten nog niet zo weinig weten te creëren in een wedstrijd. Maar toch, zij scoren er twee en wij niet één. En zo komt de statistiek naar boven dat we sinds die magische 6-2 in januari 2019 geen enkel doelpunt meer wisten te maken tegen Ajax. Als je alleen daar naar zou kijken zou je zeggen dat er weinig verandert bij Feyenoord. Maar het tegendeel is waar. De scouting is op orde en er wordt eindelijk doorgeselecteerd. Kijk alleen maar naar de wedstrijdselecties van beide edities, slechts drie spelers die de 6-2 mee maakten zitten nog bij Feyenoord. Waarvan één basisspeler. Jens Toornstra, in 2019 nog man of the match met een goal en twee assists. Gisteren helaas de slechtste man van het veld. Aan Toornstra kon je zien dat de winterstop eigenlijk net drie weken te laat komt. De scherpte die het elftal aan het begin van het seizoen liet zien is er af. Feyenoord speelt om te winnen. Het elftal speelde inmiddels 30 officiële wedstrijden onder Slot, vijf keer verloren we en zes wedstrijden waren gelijk. Dat zorgt er voor dat we 19 wedstrijden wisten te winnen en dat hadden er nog meer moeten zijn. Een ongekend aantal voor een trainer die bezig is aan zijn eerste half jaar bij Feyenoord. We kunnen rustig zeggen dat er meer te genieten is geweest dan onder zijn voorganger. Bij Feyenoord worden spelers beter. Behoudens Senesi die in een vormcrisis is beland lijkt vrijwel elke jeugdige speler zich te ontwikkelen. Hierdoor komt er ook steeds meer kapitaal op het veld te staan. We doen Europees en in de competitie weer mee. Als je na de wedstrijd tegen Drita zou zeggen dat we een half jaar later gelijkwaardig waren aan het in de Champions League ongeslagen Ajax, derde staan in de Eredivisie en ongeslagen als poulewinnaar in de Conference League door zouden gaan had ik je per direct op laten nemen. Maar het is de realiteit. We tellen echt weer mee. De professionaliteit die jaren ontbeerde lijkt steeds meer in de organisatie te sijpelen. Binnen de scouting en de jeugdopleiding. De vijfde plaats, het openlijk afbranden van jeugdspelers en de afgang in de Europa League van vorig jaar lijken alweer eeuwen geleden. En dat is de grootste winst die geboekt is, we lijken eindelijk op een serieuze, lerende en dynamische organisatie in plaats van de grootste amateurvereniging van Nederland. We zijn nog lang niet waar we willen zijn, maar we zijn wel een eind onderweg. Dat stemt mij ondanks de laatste twee nederlagen positief voor wat er nog komen gaat. [i]Raymond[/i]