COLUMN | Trommelen is zinloos, steunen is goud

Een paar weken geleden had ik een ietwat verhitte discussie met een NEC-fan. Die vond de Kuip zo stil en vond onze support maar slap. Nee, de supporters van NEC! Die maakten kabaal en die steunden hun ploeg 90 minuten lang. Het was een fantastische sfeer in het uitvak. En daar verschillen we dus van mening. Je ondersteunt het team als ze het nodig hebben. De Kuip kan de ploeg als geen ander naar voren schreeuwen. Als er dan gescoord wordt trilt het hele stadion op zijn grondvesten. En de tegenstander tijdens de wedstrijd intimideren hoort er ook bij. De Kuip kan een tegenstander laten beven als het moet. Inderdaad: als het móet. 90 minuten lang nietszeggende liedjes zingen, trommelen en hossen – is dat het team aanmoedigen? Volgens mij horen de spelers dat niet eens, helemaal als de liedjes nergens over gaan. En ze komen al helemaal niet intimiderend over bij de tegenstander. Gemaakt, dat wel. ‘Jullie zingen ook altijd dezelfde liedjes’ was zijn argument. Dat kan wel zijn, maar onze liedjes zijn in ieder geval uniek voor Feyenoord. Geen dertien in een dozijn jalala-liedjes zonder tekst die je in stadions door heel Europa hoort. Trouwens, waarom zouden we de hele wedstrijd sfeer moeten maken en zingen tegen een club als NEC? We sparen onze krachten wel voor een echte tegenstander, zei ik tegen hem met een knipoog. En dat het uitvak dan weer eens origineel ‘Het Legioen is met pensioen’ zingt en ons uitmaakt voor Amsterdams publiek? Het zal me een worst wezen. Wij weten wel beter. Alsof die trommelstokken van jullie zoveel indruk maken. Ben je voetbalsupporter of sta je te lallen in een biertent in een of ander gehucht? Als de wedstrijd erom vraagt dan staan we als één man achter Feyenoord. Wat dat betreft vond ik de supporters van AZ prima gisteren. Af en toe wat zingen en op het moment dat ze het nodig hadden stonden ze achter hun team. En toen ze voelden dat Feyenoord even wankelde maakten ze kabaal. Zo hoort het. En vanuit Feyenoord-perspectief: je vóelde dat de twaalfde man aanwezig was, vooral die laatste paar minuten. Zij wankelden, werden overrompeld door de akoestiek van de Kuip en gaven ruimte en corners weg. Gek genoeg had ik mede daardoor heel de tijd het gevoel dat het goed ging komen. En dat kwam het. [i]Wouter[/i]