COLUMN | Woorden én Daden

Calvin Verdonk, 74e minuut. Typisch Feyenoord, schoot er even door m’n hoofd. Thuis een 2-0 voorsprong verspelen, terwijl er net twee spelers die makkelijk scoren het veld af zijn. Eén blik op het glanzende hoofd van Arne Slot zei mij dat het goed zou komen. Het publiek merkte dat ook en het begon ouderwets te kolken in Rotterdam Zuid. Van schrik promoveerde keeper Branderhorst een bal die hij makkelijk had kunnen klemmen tot corner. Guus Til dook, puur op instinct, op de juiste plek in de zestienmeter op. 3-3, aan alles, maar vooral de blik van Til, zag je: deze gaan we winnen. Het is een mentaliteit die er bij het Legioen ingaat als zoete koek. Wat heet, Til z’n onverzettelijkheid lijkt versterkt te worden door de uitzinnige menigte. Tot hier en niet verder. Woorden én daden. De gelijkmaker binnenkoppen en sprinten naar de eigen helft om de winnende te kunnen maken. Wat een verschil met vorig jaar toen spelers letterlijk teruggeroepen werden als ze nog een winnende goal wilden maken. Deze ploeg voelt dat er meer in zit en krijgt het voor elkaar om er nog een schepje bovenop te doen. En wat hebben we dat gemist zeg. Na anderhalf jaar mocht het mooiste stadion van Nederland weer eens tot het randje gevuld worden. En het publiek werd verwend, deze wedstrijd had alles. De relatief onervaren ploeg van NEC heeft zes minuten van de voorsprong kunnen genieten en moest daarna definitief het hoofd buigen. Het mooiste van alles is dat er elke wedstrijd weer een nieuwe held op lijkt te staan. De media schermt terecht steeds met het collectief Feyenoord dat gesmeed is door wonderdokter Arne Slot. Toch geeft de individuele kwaliteit de doorslag. Dan is het Alireza, vervolgens drijft Samba Sini zijn tegenstander tot wanhoop. Toornstra leek ter discussie te staan en trekt vervolgens de kar tegen PSV. Til leek in de competitie nog niet op gang te komen en scoort vier goals in twee wedstrijden. Er is iets aan het ontstaan in Rotterdam, dat is wel duidelijk. Uit alle macht probeert men de verwachtingen te temperen, maar niet succesvol. De kracht van het collectief met steeds weer een andere hoofdrolspeler doet gouden tijden herleven. Toch lijkt niemand rekening te houden met Feyenoord en laten we dat nog maar even zo houden. Want waar de huidige koploper voornamelijk laagvliegers aan de zegekar heeft gebonden, hebben wij na aankomende zondag bijna het gehele linkerrijtje gehad, plus de beste tegenstander uit de Eredivisie, Go Ahead. Hoe lang de ploeg van Slot dit vol gaat houden en de krapte van de selectie zijn nog steeds de hoofdonderwerpen als het over Feyenoord gaat. Terwijl bij Ajax wordt gesproken over een kampioenschap in februari of maart. Ondertussen is het verschil slechts één verliespunt, dus ik zie jullie in mei, op de Coolsingel. [i]Raymond[/i]