COLUMN | Genieten

De voorbereiding, of zoals we het nu moeten noemen: Preseason. Ik ben blij dat het voorbij is. Al was er deze voorbereiding wel wat te genieten. Normaliter wordt er geoefend tegen Sint Jezusnergenshuizen of FC Bal op het Dak. Nu kwamen AEK Athene, PAOK Saloniki en Atletico Madrid naar de Kuip. In zo’n voorbereiding wordt dan altijd gezegd dat we geen conclusies aan dergelijke wedstrijden mogen verbinden, dat de trainer pas net bezig is. De groep pas net in deze samenstelling, de trainer moet de tijd krijgen, nou daar zag ik tegen Atletico Madrid anders niks van. Natuurlijk speelde de ploeg van Simeone niet op volle kracht, maar ze kwamen zeker niet om te verliezen. Getuige ene Yannick C. die per ongeluk tijdens zijn verlof was ontsnapt. Zelfs Diego S. wist zich niet te beheersen toen Slot hem een hand wilde geven na 90 minuten, daar heb ik van genoten. Afijn, iedere Feyenoorder zal begrijpen dat de winst op ploegen als Luzern en Atletico Madrid, Fc Zürich en AEK Athene niet automatisch betekenen dat we een topseizoen draaien. Net als dat een gelijkspel tegen Drita, ADO, of verlies tegen PAOK of Young Boys niet betekent dat het een dramaseizoen wordt. Maar wat we wel kunnen vaststellen, Arne Slot is geen Dick Advocaat. Niets ten nadele van de bondscoach van Irak, hij had een iets andere groep en bleef ons er maar van overtuigen dat die groep niks anders kon en volledig afhankelijk was van ene Berghuis. Slot wil dat iedereen meedoet met voetballen en dat gaat niet altijd goed. Maar is wel een stuk leuker om naar te kijken. Bovendien had Dickie het toch niet zo verkeerd gezien met Linssen in de spits. En zo groot is het verschil ook weer niet, Slot is ook kritisch op zijn spelers. Maar in plaats van minachting in de media, opbouwend zoals bij Kökcü. Als we dan toch conclusies trekken, Kökcü is niet zo’n slechte voetballer als Twitter wilde doen laten geloven na FC Drita. Hij moet, zoals Bischop treffend zei, de omslag maken van talent naar dragende speler. Tel daarbij op dat hij wederom zijn positie op een andere manier moet invullen dan hij onder Gio deed en weer anders dan wat Advocaat van hem verwachtte. En wat blijkt, na een wat minder fit begin wordt hij per wedstrijd beter. En zoals hij voor zijn maatje Malacia opkomt, dat is toch genieten. Ondanks dat de voorbereiding met een korrel zout genomen moet worden, kunnen we net zo goed doorgaan met conclusies trekken. We moeten af van Leroy Fer. Fer is namelijk in geen enkel opzicht een centrale verdediger. Met dat experiment moeten we dan ook stoppen. Onze Leroy is als laatste man steevast verantwoordelijk voor al het gevaar van de tegenstander. Bovendien frustreert zijn broer de contractonderhandelingen van Geertruida, toevalligerwijs een directe concurrent van Leroy. In mijn ogen is het dan ook vreemd dat Fer de eerste aanvoerder is, getuige de aanvoerdersbandwissel in de rust tegen Atletico. Toegegeven, hij was wel als leider bezig om de jonge spelers instructies te geven, zoveel zelfs dat de tegenstander twee à drie levensgrote kansen kreeg. En tot slot, Arnesen lijkt zijn draai wel te hebben gevonden bij Feyenoord. Hij luistert (in het geval van Advocaat te) veel naar zijn trainer wat er nodig is aan materiaal. Natuurlijk, Arnesen is eindverantwoordelijk. Maar met Slot heeft hij een trainer die op basis van statistieken weet wat zijn elftal nodig heeft op welke positie. Daar koppelt de scouting spelers aan. Niemand had verwacht dat wij deze zomer Marciano, Trauner, Pedersen en Aursnes zouden aan trekken. Maar twee van die vier hebben inmiddels laten zien eenvoudig overeind te kunnen blijven. Dus misschien was die hele opruiming daar zo slecht nog niet. Ook zijn er met Hall, Hartjes, Milambo en Hendriks vier talentvolle jongens aangesloten. Dus zo slecht als menigeen dacht dat we ervoor zouden staan deze zomer lijkt vooralsnog weer mee te vallen. Tegelijkertijd is dat ook wat Feyenoord als club zo mooi maakt. Als het slecht gaat is het nog nooit zo slecht geweest. Elke crisis is de grootste crisis ooit bij de club. Maar als het weer even goed gaat, wordt dat extreem beleefd, zoals bij de enorme explosie van vreugde tegen Drita of de winnende tegen Atletico. Eindconclusie, er kan dit seizoen, met publiek, weer genoeg genoten worden. [i]Raymond[/i]