COLUMN | La Isla de Jørgensen

Heerlijke zondagmiddag, 25 graden, zonnetje, eerste thuiswedstrijd, alle ingrediënten voor een prachtige pot. Ik droomde van een scorende Jørgensen. Maar dat bleek uiteindelijk een nachtmerrie, het spel van Feyenoord en de spits leek wel een slaapliedje. Nicolai Jørgensen stond, niet voor het eerst, 77 minuten lang uit te stralen alsof hij liever overal wilde zijn behalve op dat schitterende veld in de Kuip. Dick Advocaat gaf haarfijn aan voor de wedstrijd wat hij verlangt van de spits: “Jørgensen speelt sowieso te ver naar voren vind ik, hij moet meer aansluiting maken met zijn middenveld”, aldus de coach. Die aansluiting is mij 77 minuten volledig ontgaan. Het eiland waarop Jørgensen zichzelf onmogelijk maakt zakt langzaam maar zeker steeds verder weg. Maar in datzelfde interview zei Advocaat ook: “Hij weet wat ik wil en ik weet wat hij wil en dan moeten we kijken of we eruit komen, of niet.” Ik denk dat Advocaat er wel uit is gekomen met Jørgensen, die geen enkele keer deed wat Advocaat van hem wil. Toen Boženík als jonge hond het veld bestormde zorgde hij direct voor nieuw elan. Ondanks zijn gebrekkige techniek weet hij met z’n werklust gevaar te stichten, waardoor een tegenstander achteruit gaat lopen en zijn teamgenoten een stap harder. Een gretigheid die ook Nieuwkoop in zijn invalbeurt legde en daarmee Geertruida van de backpositie verloste. Tegen FC Twente ontbrak het vooral aan gretigheid, de absolute wil om te winnen, die in alle andere wedstrijden onder Advocaat zo prominent aanwezig was. En dat was hetgeen dat mij het meest frustreerde aan Feyenoord, dat daarmee een wedstrijd als vanouds speelde. Jørgensen is de verpersoonlijking van dat gebrek aan gretigheid. Wanneer [i]Hansie Hansie[/i] na de wedstrijd vraagt of Advocaat niet meer verwacht van zijn spits inzake felheid in duels, zegt de trainer: “Ik kan nu wel van allerlei dingen gaan roepen zoals overspelen, maar dat heeft geen zin Hans.” Daarbij sprak zijn gezicht boekdelen, hij was wel degelijk zeer teleurgesteld in zijn spits, maar wilde dat niet laten merken en hing een verhaal over kwaliteit van de selectie op. Die kwaliteit zagen we tegen FC Twente maar bij vlagen, helaas. Zoals Berghuis terecht opmerkte, vorig seizoen werden er ook matige wedstrijden gespeeld, maar die werden dan wel gewonnen. Gelukkig zijn we pas 2 wedstrijden onderweg en duurt het seizoen nog lang. Maar, voor Jørgensen kan dit wel eens een extra lang seizoen worden. Boženík rammelt niet aan de poort, maar lijkt die met twee benen open te willen trappen. Waarschijnlijk krijgt de topscorer van 2016/2017 nog één kans, tegen ADO. Maar als hij die verprutst, kan Advocaat de gewezen international van Denemarken niet langer handhaven. En zal hij moeten worden ingeruild voor de huidige spits van het Slowaakse elftal. Wat een luxe... [i]Ray[/i]