COLUMN | De hand van Advocaat
Geluk dwing je af. Dat blijkt maar weer, want dat Feyenoord geen goal tegen kreeg, thuis tegen PEC Zwolle mag gerust een wonder worden genoemd. Nick Marsman z’n keeperswerk kun je wat mij betreft buitenaards noemen. Dat Marsman zich tot held van de wedstrijd kroonde mag Feyenoord zich overigens volledig zelf aanrekenen. In de eerste helft verzuimde spits Jørgensen tot twee keer toe om Feyenoord op rozen te zetten. Sommigen zullen zeggen wedstrijdritme, dit zag er eerder uit als werkweigering. Als ik op een dergelijke manier zou presteren als Jørgensen de afgelopen tweeënhalf jaar, zou ik niet langer dezelfde werkgever hebben. Laat staan dat ik een opgewaardeerd contract zou mogen tekenen.
Toch is er ruimte voor voorzichtig optimisme. Wie Feyenoord ziet spelen, zeker in de eerste helft tegen zowel Rangers als Zwolle ziet een gretige ploeg. Het aanvalsspel was bij vlagen zelfs vermakelijk te noemen. In de Europa League deed Feyenoord zichzelf helaas hopeloos te kort. Rangers scoorde twee technisch perfecte kopballen, maar buiten dat was het enige schot op doel, de keeper van de tegenpartij.
Aan de hand van Advocaat heeft Feyenoord in ieder geval een stuk meer punten. Het labiele waar Stam ook mee worstelde was in een aantal wedstrijden sterk te zien. Het grote verschil is wel dat steeds meer spelers met vertrouwen blijven spelen. Advocaat weet zijn spelers te raken. Niet allemaal nog, helaas. Maar wanneer je het spel van Senesi, Kökcü en Sinisterra vergelijkt met een week of 7/8 geleden, zou je zeggen dat ze destijds hun broer lieten meedoen. Zelfs Marsman, blaakt van het zelfvertrouwen. En laat dat zelfvertrouwen iets zijn waar het bij de komende drie tegenstanders aan ontbreekt. Vitesse, PSV en Utrecht lijken in de hoek te zitten waar de klappen vallen, een voor Feyenoord bekende hoek. Nu hopen dat we net zo goed zijn in uitdelen als in ontvangen.
Dan de presentatie van Arnesen en Koevermans. Feyenoord was er natuurlijk alles aan gelegen om de aanstelling en presentatie van Koevermans zo kort mogelijk op elkaar te plannen. De negatieve teneur die rondom zijn persoon is ontstaan leek richting een hetze te gaan. Koevermans had van de raad van commissarissen de dankbare taak om al het goede nieuws te melden met beide handen gegrepen. Eindelijk meedoen in de voetbalpiramide, nieuwe stadion is niet heilig, enkel het belang voor Feyenoord en er wordt gezocht naar financiële impulsen. Drie prachtige pijlers, die de club hopelijk weer een stapje in de goede richting duwen. De show werd echter gestolen door Arnesen, die duidelijk niets had voorbereid en alle antwoorden uit zijn mouw schudde. Hier zat iemand met een duidelijke visie, voetbal knowhow en met een plan om alles uit te voeren. Arnesen lijkt hier, evenals Van Bodegom, impopulaire maatregelen niet te schuwen.
Uiteindelijk is niets zo veranderlijk als de voetballerij, vraag dat maar aan Stam, Slutsky, Groenendijk en Maaskant. Maar Feyenoord lijkt nu eindelijk met kleine stappen de kant op te gaan waar veel supporters op hoopten. Er is weer zicht op de derde plaats en de directie is bijna helemaal gevormd. Gezien het loodzware programma kan alles over 3 weken weer compleet anders zijn, maar we gaan natuurlijk voor 9 punten, aan de hand van Advocaat.
[i]Raymond[/i]