COLUMN | Alleen de mooiste, niet de beste

Ik probeerde mijn vriendin laatst uit te leggen waarom Feyenoord de mooiste club van de wereld is. Ik begon over De Kuip, de supporters en de onvoorwaardelijke steun. Hoe de tribunes trillen na een goal en waarom Peter Houtman de mooiste stem van Nederland heeft. Alle clichés haalde ik uit de kast, in de hoop dat ze het zou begrijpen. Ik wist wel dat het eigenlijk een onmogelijke opgave was. Het is de eeuwige leegte van onbegrip die als reactie volgt op iedere Feyenoordsupporter die moet uitleggen waarom een voetbalclub zo speciaal is. Ik begon over de voetballers die bij ons hebben gespeeld. Coen Moulijn, Rinus Israël, Ronald Koeman, Graziano Pellè. Ik probeerde uit te leggen waarom juist zij zo populair zijn. Waarom in Rotterdam een onofficiële dag van rouw was na de dood van Coen Moulijn en waarom iedere jongen naar de kapper ging om het Pellè-kapsel aan te meten. Ik noemde ook Willem van Hanegem. “Wat maakt hem dan bijzonder?”, vroeg ze ongeïnteresseerd. Ik dacht even na en beschreef toen een briljante maar harde voetballer, die als persoon simpelheid wist te verheffen tot een schoonheid. De vleesgeworden belichaming van hoe Feyenoord hoort te zijn, maar zo vaak net niet is. Ik beschreef de belichaming van schoonheid. Hoe imperfecties samen zo’n een bijzonder geheel vormen, dat het alleen maar prachtig kan zijn. Zaterdagochtend zat Van Hanegem bij een programma op FOX Sports. Hij vertelde hoe Feyenoord schoon schip had moeten maken bij het vertrek van Jan de Jong en vroeg zich af wat al die koekenbakkers nog bij zijn club deden. Van Hanegem vertelde hoe Sjaak Troost zei hem te bellen, maar hoe de telefoon uiteindelijk nooit ging. “Als hij geen geld had voor beltegoed, had hij dat moeten zeggen. Dat had ik hem dat voorgeschoten.” Ik dacht aan hoe Van Hanegem soms wordt verafschuwd door zijn eigen supporters. Als hij weer eens moppert over hoe Feyenoord een topclub was, of als hij gewoon kritisch is op de club. Hem wordt dan verweten te veel in het verleden te leven. Maar dat klopt niet. Juist Van Hanegem denkt progressief. Van Hanegem kan vast goed door één deur met Steven Berghuis. Mensen die inzien dat Feyenoord groter is dan ‘hard werken is goed genoeg’. “Feyenoord is een unieke club. Wanneer je strijdt zullen we je op handen dragen, wanneer je de kantjes eraf loopt schelden we je op een rauwe Rotterdamse manier de tyfus in. Wen er maar aan, of doe er wat aan”, las ik op Twitter. 162 likes, 29 retweets. Een boodschap aan Berghuis, nadat hij na de nederlaag tegen Fortuna niet populistisch reageerde, maar juist zocht naar het echte probleem. Als mijn vriendin meer van voetbal én onze clubcultuur wist, had ik haar nog uitgelegd dat conservatieven die zogenaamd de Rotterdamse mentaliteit te prediken onze club in hun greep houden en groei in de weg staan. Maar hoe dat op zijn beurt dan ook weer een deel is van de clubcultuur. Dat deed ik maar niet. Ik begreep dat het verhaal dan te lastig werd. “Maar is Feyenoord dan ook de beste?” Nee, schat. Alleen de mooiste. En dat zal nog lang zo blijven. [i]Peter[/i]