COLUMN | Soms is het goed om een keer echt op je bek te gaan

“Soms is het goed om een keer echt op je bek te gaan, zodat er iets gaat veranderen”, zei Dennis van Eersel bij FC Rijnmond onlangs. Feyenoord had net met maar liefst 0-3 verloren van AZ en was met een gemiddelde leeftijd van 26 als een pupillenelftal weggetikt. Een elftal met twee gezichten, de kritiek die Giovanni van Bronckhorst met name de laatste twee jaar veel te verduren kreeg. Nu ‘Gio’ weg is, Van Geel en De Jong ook uit de Kuip zijn, lijkt er nog niets veranderd. Bijna niets, want de concurrentie is wél een stuk sterker geworden. Feyenoord wordt door vele analisten ‘voer voor psychologen’ genoemd. Na de ontluisterende nederlaag tegen AZ wordt FC Twente met 5-1 aan de kant geschoven. Tegen FC Emmen was het gigantische verschil zelfs in één wedstrijd al te zien. Feyenoord lijkt wel schizofreen. En de belichaming van het labiele Feyenoord kan gerust Sam Larsson genoemd worden. De schuchtere Zweed, die tegen AZ nog geslachtofferd werd voor zijn zwakke spel, was tegen Twente verantwoordelijk voor 3 doelpunten. Het zal als gevolg hebben dat Larsson weer een nieuwe kans krijgt, in de hoop de harten van het Legioen te heroveren. Het Legioen dat de Kuip, onbegrijpelijk massaal verliet tijdens de wedstrijd tegen AZ. Van dat Legioen was een groot deel voor de wedstrijd tegen Twente nog niet terug gekomen. Hun verlies, want ze misten een Feyenoord dat voor het eerst na een voorsprong wél door drukte én na een tegenslag niet meteen de koppies liet hangen. De schizofrenie lijkt ook bij de trainer en het bestuur aanwezig te zijn. Bij de aanstelling van Stam waren zijn doelstellingen, herkenbaar voetbal spelen, waarde creëren op het veld en het inpassen van de jeugd. Tegen ADO, Emmen, Rangers en AZ hebben we in ieder geval één ding herkend, massaal achteruit rennen. De lijn die zich leek te ontwikkelen blijkt een golflijn te zijn. Dan naar de waarde op het veld, één van de grootste aankopen in de geschiedenis, mag niet eens invallen bij een ruime voorsprong. Van de drie middenvelders kan er eentje maar de helft van de wedstrijden spelen, één loopt gratis de deur uit over 8 maanden en de enige jeugdspeler die veel waard kan worden is het favoriete wisselobject van de trainer. En wat betreft het inpassen van eigen jeugd, na het wisselen van Kökcü tegen FC Twente was er niet één speler op het veld die kortgeleden nog op Varkenoord te bekennen was. Op het oog lijken we niet verder van de gestelde doelen af te kunnen zitten. De vraag rijst dan ook, komt het nog wel goed met onze patiënt? Elke wedstrijd is het een raadsel wat je kunt verwachten, de bezoekersaantallen lopen terug en veel waarde lijkt er niet op het veld te staan. Toch is het antwoord: zonder twijfel, Feyenoord heeft aangetoond dat ze het medicijn zelf al gevonden heeft. Want soms is het goed om een keer echt op je bek te gaan, zodat er iets gaat veranderen. Raymond