COLUMN | Met een boogje naar de bal
Wie op YouTube de naam Jaap Stam intypt krijgt een tal van video's met harde tackles van [i]the most frightening defender[/i]. Je wordt er bijna bang van.
Stam schopte zijn tegenstander regelmatig over de reclameborden. Aanvallers bleven bij hem uit de buurt of zeiden vlak voor de wedstrijd tegen hun trainer dat ze te ziek waren om te spelen. Of hun vrouwen moesten opeens bevallen. Dat soort toestanden. Wie in die tijd op een kruispunt links Stam zag in zijn voetbaltenue en rechts een grote blaffende Rottweiler, hoopte dat hij nog wat hondenkoekjes in zijn zak had. Dat was het effect van Jaap Stam.
Zelf ben ik geen fan van supporters die altijd maar roepen dat spelers van Feyenoord hard moeten werken. Alsof het het enige criteria is. Als dat zo is, dan kan ik dit weekend invallen voor Steven Berghuis. Iedereen met een beetje verstand van voetbal weet dat je een combinatie van kwaliteit én mentaliteit nodig hebt. Maar vooral aan de laatste ontbreekt het bij Feyenoord. Je zou bijna denken dat Stam zijn pit is verloren. Tijd dat hij er eentje op de training over de reclameborden schopt.
Renato Tapia bijvoorbeeld. Die heeft dit seizoen net zoveel gelopen als de gemiddelde eredivisiespeler in de warming-up. Of Ié, die naar het schijnt binnenkort door het leven wil als Jan-Arie Ié. Of Sam Larsson, die tegen Rangers met een boogje naar de bal liep. Met een boogje naar de bal. Zo noemen trainers in de e-jeugd het als een spelertje te bang is om vol voor de bal te gaan. Kun je nagaan.
Net als Tapia liep ook geweldenaar Dimitar Berbatov, die deze week besloot te stoppen met voetbal, niet veel. Maar hij liep over van kwaliteit. Dat is bij de Feyenoordspelers wel anders.
Na een verhuizing speelde ik zelf een tijdje aan de Oude Meerdijk. Je kunt zeggen van een Drent wat je wil. Dat ze een raar accent hebben bijvoorbeeld. Of dat het allemaal boeren zijn. Maar een Drent loopt nooit met een boogje naar de bal. Die geeft je nog gewoon een schop. Wat dat betreft lijkt de mentaliteit in het noorden veel meer op die in Rotterdam dan je in eerste instantie zou denken.
Na zo'n desastreuze wedstrijd als Feyenoord gisteren speelde roepen trainers vaak dat het allemaal zo snel mogelijk vergeten moet worden. Dat is een misvatting. Je moet het helemaal niet vergeten. Je moet er juist veel aan denken. Er midden in de nacht wakker van schrikken. "Dit nooit weer." En dat je partner je dan moet troosten. Je moet er zo-veel aan denken dat je je een beetje Drent begint te wanen. Die loopt niet met een boogje naar de bal. Die rent zich wel te pletter.
Donderdag AZ-thuis. Laat het maar zien, heren.
Peter