Opportunisme is verschrikkelijk fenomeen. In het voetbal heeft het een eigen, positieve betekenis gekregen. Iets van aanvallend en frivool voetbal. Maar die betekenis hoort niet bij het woord. Journalisten hebben last van opportunisme, analisten ook. Sterker nog: de laatste groep gedijt er zelfs bij. Het is verschrikkelijk.
Neem John - open deur - de Wolf.
De Wolf schuift graag aan bij FOX Sports en Feyenoord TV. Daar benoemt hij dingen die ook de kijker ziet. Een bijzonder en tegelijk briljant verdienmodel. ‘Dit waren de kansen voor Feyenoord’, zegt De Wolf wanneer we een overzicht zien van de kansen van Feyenoord. ‘Feyenoord moet een goal scoren’, zegt De Wolf wanneer Feyenoord niet op voorsprong staat. Vervolgens gaat De Wolf met een smak geld naar huis.
Het is bijna net zo frustrerend als Ridgeciano Haps die niks kan met een bal, Sam Larsson die consequent ondermaats presteert en Steven Berghuis die overal op het veld loopt, behalve in de spits. Dan weet u het wel.
Maar genoeg over De Wolf.
Feyenoord speelde donderdag een goede wedstrijd tegen een clubje uit Georgië, Dinamo Tbilisi. Of voetbal in Georgië überhaupt de grootste sport is, weet ik niet. Wat men eet in Georgië, ook niet. Wie de president of premier is van Georgië is? Ik heb geen idee. Ik weet ongeveer niks van Georgië, en ik denk een hoop andere mensen met mij. Maar 4-0 won Feyenoord! Collectieve vraag na afloop: was het lek nu boven?
Nee. Dat we nu eindelijk iets zagen van het ‘goede voetbal’ waar Jaap Stam veelvuldig over sprak in de voorbereiding, is eigenlijk net zo zorgwekkend als positief. Te vers in het geheugen liggen de kansloze nederlagen tegen Salzburg (1-3), Panathinaikos (0-3) en Southampton (1-3) en gelijke spelen tegen Angers (2-2) en Sparta (2-2).
We zagen opportunisme eerder van de andere kant.
Ook Hans Kraay jr. heeft, net als John de Wolf, regelmatig last van opportunisme. Volgens hem is de selectie van Vitesse sterker dan die van Feyenoord. Maar wanneer we de spelers tegen elkaar wegstrepen, lijkt mij dat sterk.
Wanneer Vitesse een speler koopt, zijn we eerder geneigd te denken dat het een versterking is, omdat we op voorhand minder verwachting hebben van Vitesse. Van Feyenoord pronostikeren we daarentegen meer. Een teleurstellend resultaat wordt groter uitgemeten. Het gevolg: door opportunisme slaan we door. Zoals de wind waait, waait zijn jasje.
(Even gegoogeld: de Minister-president van Georgië heet Mamuka Bakhtadze).
Dat Feyenoord in deze fase van de competitie niet verder komt dan een 1-1 gelijkspel op bezoek bij Heerenveen, is helemaal niet zo heel gek. Er zijn veel nieuwe spelers, een flink aantal voetballers is nog niet fit of nog geblesseerd. Bovendien moet het elftal niet alleen wennen aan elkaar, maar ook aan Stam én aan zijn filosofie.
Dat heeft tijd nodig, tijd die Feyenoord eigenlijk niet heeft. Stam moet in recordtempo een elftal bouwen. Maar: in negen van de tien gevallen komt kwaliteit bovendrijven. Rond speelronde tien weten we meer, zoals altijd. Dan mogen kenners als John de Wolf en Hans Kraay jr. uitmaken waar we staan. Tot die tijd is het nattevingerwerk, puur opportunisme.
[i]Peter[/i]