COLUMN | Doe het nog één keer

Gisteren gaf Feyenoord ons voor het eerst in weken weer eens een positief gevoel. Met goed positiespel was de nummer drie de koploper een uur de baas. Totdat Sven van Beek de inmiddels befaamde kronkel in zijn kop kreeg. Meestal schiet hij dan een bal tegen de touwen, deze zondag koos hij voor de onnodige noodrem. Ik heb de laatste jaren zelden zo ontspannend naar een PSV-Feyenoord zitten kijken. Dat kwam A. omdat er voor ons zeer weinig op het spel stond en B. omdat ik er ook helemaal niks van verwachtte na de debacles in de laatste drie uitwedstrijden. En zowaar raapte de ploeg zich op, zelfs met tien man. in één van de zwaarste uitwedstrijden van het seizoen, lukte het ineens wel om onder druk uit te voetballen. Lukte het wel om die extra meters voor elkaar te lopen. En lukte het wel om een resultaat over de streep te trekken. Jørgensen was ineens weer de man van zijn eerste periode bij Feyenoord. Vermeer liet zien waarom hij eigenlijk altijd hoort te spelen. En de rest van de ploeg trok zich daar duidelijk zichtbaar aan op. Al is het te hopen dat Berghuis al zijn krachten voor aanstaande woensdag heeft gespaard. Het was wel weer typisch Feyenoord dat zodra we de verdiende voorsprong pakte, de bal binnen een minuut in ons eigen mandje lag. Maar ach, dat geeft wel weer ruimte voor verbetering naar die volgende wedstrijd. Want naast een puntje, nemen we vooral vertrouwen mee uit Eindhoven. Vertrouwen dat ons woensdag dezelfde boost moet geven, die we na 15 minuten ineens hadden op die legendarische 27 januari. Als dit weer lukt op 27 februari, trek ik een sprint naar het casino. 2,7 en 27 op de roulette is dan kat in het bakkie. Dat kan niet anders. En Feyenoord het hoeft echt niet weer 6-2 te worden. De volgende dag is gewoon een werkdag en ik heb mijn stem daar af en toe ook nodig. Een geniepige 1-0 of 2-1, een Veltmannetje of een Obiku’tje, het maakt allemaal geen reet uit. Die 6-2 moet voor altijd in de boeken blijven, met een gouden randje, en zeker niet het volgende dvd-momentje zijn. En daarom beste spelers van Feyenoord een vriendelijk verzoek namens duizenden misschien wel miljoenen Feyenoorders; maak ons woensdag trots. Doe het voor de stad, de club, de supporters, de Kuip en misschien ook een beetje voor jezelf. Want helden in Rotterdam, die vergeten we niet. En een held ben je als je twee keer in een seizoen van ‘hunnie’ wint. Denk jij dat er iemand over drie of dertien jaar nog weet dat jullie drie uitwedstrijden op rij van Zwolle, Excelsior en Groningen verloren? Nee natuurlijk niet! Dit wordt het seizoen waarin jullie allemaal de Mike Obiku status krijgen. Inmiddels zijn er genoeg tankstations in Rotterdam, dus dat is ook geen probleem. Doe het, doe het nog één keer! Remi