'Voetballend gezien behoort Van Hanegem tot de top twee in de Nederlandse voetbalhistorie'

Jan Boskamp had het voorrecht om tijdens zijn periode als speler van Feyenoord samen te mogen spelen met Willem van Hanegem. De tv-analyticus gaat in zijn column in de laatste editie van Feyenoord Magazine uitgebreid in op die tijd en zijn persoonlijke band met Van Hanegem. De column is hieronder in zijn geheel te lezen. De Kromme ‘Willem van Hanegem viert op 20 februari zijn 75ste verjaardag en daar wil ik hem van harte mee feliciteren. Ik heb hem altijd een toffe gozer gevonden. Dat was al zo toen we samen bij Feyenoord speelden. Ik was in die tijd vaak eerste reserve bij het eerste elftal. Als je de hele wedstrijd op de bank bleef, kreeg je maar de helft van je premie. Willem ging er daarom vaak vijf minuten voor tijd uit, zodat ik alsnog de volle premie kreeg, dat was klasse. Voetballend gezien behoort Van Hanegem tot de top twee in de Nederlandse voetbalhistorie, samen met Johan Cruijff. Voor mij persoonlijk komt Coen Moulijn daar nog boven, want hij was mijn held, maar in principe zijn Cruijff en Van Hanegem de twee beste die we hebben gehad. Toen de Kromme bij onze ploeg kwam, hadden we opeens veel meer kracht op het middenveld. Samen met Wim Jansen en Franz Hasil vormde hij het beste middenveld dat ik ooit heb gezien. We hadden de slimheid van Wimpie, het afwerken uit de tweede lijn van Hasil en het voetballend vermogen van de Kromme, die ook nog eens kon gaan schoffelen als het nodig was. Het was nieuw in Nederland dat een speler met zo’n techniek ook voorop ging in de strijd. Hij bracht op die manier echt iets extra’s. We hebben ook na onze tijd bij Feyenoord altijd een goede band gehouden. In mijn periode als trainer van Anderlecht heeft Willem nog eens een paar dagen stage gelopen bij mij voor de trainerscursus. Het was al een lachertje dat hij dat moest doen met zijn verdiensten voor het Nederlands voetbal, terwijl Cruijff dat diploma zo in zijn schoot geworden kreeg. Willem kwam met een hele smak journalisten achter zich aan langs in Brussel en stond tijdens de training lekker droog onder een afdakje. Hij heeft helemaal niks gedaan en ik moest achteraf tekenen. Ik heb me kapot gelachen toen. Een paar jaar later kon ik zelf naar Vitesse toe en was ik helemaal rond met die club, maar dat ging niet door omdat ik zelf niet de juiste papieren had om in Nederland aan de slag te gaan. Toen heeft de Kromme daar zelf ook nog wat van gezegd, vond dat ze helemaal gek geworden waren in Nederland. Zijn gevoel voor Feyenoord is te vergelijken met dat van mij. Als iemand slecht spreekt over de club, zal hij diegene afbranden, daar ben ik zeker van. Maar met Feyenoorders onder elkaar, kun je ook weleens tekeer gaan over de club. Hij doet dat daarnaast af en toe in zijn column, want de krant moet ook verkocht worden. Dan heb je altijd voor- en tegenstanders, maar ik vind dat geen enkel probleem. Willem is gewoon een goede gozer. Hij heeft een harde kant, maar als het persoonlijk wordt of dichtbij komt, dan slaat hij dicht of schiet hij vol. Dat is altijd zo geweest. Uiteindelijk zegt dat ook meer over hoe hij echt is, want Willem heeft een heel klein hartje.’