COLUMN | Doei!

Gisteren was het weer zover. Het mooiste jaarlijkse evenement van Nederland vond plaats in de mooiste stad van het land. De marathon is als Feyenoord, het pakt je vast en laat je niet meer los. En net als bij Feyenoord omarmen wij graag de underdog. Een mevrouw uit Dordrecht die ruim 6 uur over de Rotterdamse straten heeft lopen zwoegen, krijgt hier een staande ovatie. Als Ronaldo in Turijn de thuisploeg op een onoverbrugbare achterstand zet, krijgt hij dat ook. Ik zie het in Rotterdam niet gebeuren. Wij houden van mooi voetbal natuurlijk, maar nog veel meer van Feyenoord en Rotterdam. En die liefde gaat boven alles. In Enschede houden ze ook van hun lokale trots, maar die liefde kunnen ze binnenkort een trede lager gaan betuigen. In april 2010 waren de kaarten nog geheel anders geschud. Feyenoord had een troosteloos seizoen onder Mario Been en Twente kon kampioen worden. Feyenoord verloor met 2-0 en echt rouwig waren we daar, om bepaalde redenen, niet om. Acht jaar later is de luchtbel Munsterman geknapt. Feyenoorders vergeten niet welke spandoeken Twente in die periode naar de Kuip sleepten en dus kon ik gisteren wel genieten van de ludieke teksten en Jupiler bierviltjes. Hoogmoed komt voor de val, boontje komt op zijn loontje of wie zaait, zal oogsten had ook niet misstaan maar Doei! was korter, bondiger en dekt de lading perfect. Maar genoeg over Twente. De bekerfinale komt dichterbij en Jones laat zien echt op zijn laatste benen te lopen. Een beetje zoals die mevrouw uit Dordrecht op de Coolsingel. De beste man heeft ons vorig seizoen mede het kampioenschap bezorgd, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar dit jaar maakt ie er toch echt een potje van. Van de 463 uittrappen dit seizoen is er niet één over de middenlijn gekomen. De zekerheid van vorig seizoen is vervangen door een sporadische goede redding en die wordt weer gecompenseerd met een regelmatige blunder. Ik hoop dat Jones de marathon op tv heeft gekeken, want Rotterdam is goed voor zijn helden. En met een kampioenschap, JC schaal en beker ben je toch wel een klein beetje een held. Dus Jones pak lekker een ligstoel bij het Spaanse zwembad de komende vier dagen. Overdenk je zonden en laat op 22 april nog één keer zien dat je uit het juiste Australische hout bent gesneden. Dan wordt de onvermijdelijke doei aan het einde van dit seizoen er één met een gouden randje. Remi