Analyse van tobbend Feyenoord: 'Falende aanvoerder, slechte teamspirit en niet-scorende spits'

Ook de ochtendkranten doen een poging de misère bij Feyenoord te verklaren. Waar [i]Metro[/i] tot zeven punten komt waarin Feyenoord faalt ten opzichte van vorig seizoen, focust [i]de Telegraaf[/i] op de rol van spits Nicolaï Jørgensen. Metro - Leiderschap Een echte aanvoerder heeft Feyenoord niet, concludeert Metro. Karim El Ahmadi draagt de groen-witte band, maar is verder afwezig als captain. 'In zijn karakter zit nu eenmaal een bepaalde vorm van bescheidenheid opgesloten. Dat siert hem vaak, maar als echte captain van en Nederlandse topclub heb je soms meer nodig om het complete team op sleeptouw te kunnen nemen. Zowel op het veld als in de kleedkamer'. De Telegraaf - Dobbende topscorer Ook Jørgensen faalt met slechts één goal in acht wedstrijden, al denkt de Telegraaf dat dit meer aan de medespelers van de Deen dan aan hemzelf ligt. 'In het eerste seizoen was alles op de Scandinavische spits afgestemd en dat leidde tot een karrenvracht aan doelpunten. Nu is de aanvoer pover. Tegen Ajax, een week eerder miste de Deen zelf scherpte, maar daar was hij zelf duidelijk genoeg over. Jørgensen was na afloop van de Klassieker keihard voor zichzelf. Het probleem voor de aanvaller zit hem ook in de speelwijze met een linksbenige vleugelspeler op rechts (Berghuis) en een rechtspoot op links (Larsson). Zij trekken voortdurend naar binnen. Negen van de tien keer staat de centrumspits van Feyenoord dan al geparkeerd in een overvolle strafschopgebied en vanaf de achterlijn komt er zelden een goede voorzet'. Metro - Teamspirit Een ander belangrijk punt is de mindere teamspirit. Waar spelers elkaar vorig jaar dekten na een slechte prestatie, wordt nu al gauw met de vinger gewezen. 'Het is bijna niet te tellen hoe vaak Kevin Diks dit seizoen al door teamgenoten verbaal met de grond gelijk is gemaakt. In veel gevallen was dat terecht, (...) maar vorig seizoen pepten de Feyenoorders elkaar vooral op als het even niet liep. Ze gingen voor elkaar door het vuur, omdat ze wisten dat ze elkaar stuk voor stuk (ook de wisselspelers) nodig hadden.