Sprankelend is het dusver nog niet. Het spel dan, want de resultaten zijn onveranderd lekker. Door de jaren heen hebben we best aardig gevoetbald, maar werd dit niet in tastbare resultaten uitgedrukt. Het mooiste voorbeeld hiervan was het seizoen na de verlossende tweede plaats onder Koeman. We mochten meedoen aan de voorronde van het toernooi der toernooien. Uit 2-1 verliezen van Dinamo Kiev en thuis in de laatste minuut met 0-1. Maar wel lekker meegevoetbald met een Europese subtopper, was achteraf de tendens. Een paar weken later werd het nog erger en was het Europese avontuur ten einde. Afgelopen week kreeg ik een déjà vu naar vijf jaar geleden. Maar wel eentje die mij een glimlach van oor tot oor bezorgde.
We zijn op dit moment gewoon op alle fronten de meest stabiele. Van Geel zit niet op zijn geld en harkt op de valreep Larsson binnen. Geen rastas, wel een fabelachtige techniek. Gio 2.0 heeft gekozen voor realistisch voetbal. Gegroepeerd staan en toeslaan uit bijna elke mogelijkheid, die je krijgt. Vitesse thuis; eerste kans goal, Twente thuis; zelfde verhaal, Excelsior uit; idemdito en ja het wordt eentonig, maar gisteren was het weer zover.
Dat zijn inderdaad geen ploegen van het niveau Shakhtar, City of Napoli. Maar rekenmaar dat ook deze teams het lastig krijgen in onze oude, vertrouwde, CL-waardige Kuip. En als wij die eerste kans blijven binnen prikken zijn de mogelijkheden eindeloos. Geen gelikte filmpjes met "Europe we are back". Gewoon met onze lijfspreuk die CL in. Iets in de trant van "No words but deeds" dus. De vorm is er al vroeg in het seizoen. Misschien te vroeg hoor ik u denken? Nee precies op tijd. De Champions League begint al over 2,5 week. Laat maar komen die ploegen.
Remi
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.