COLUMN | Doe het voor Rotterdam

Zondagochtend en ik loop ik de deur uit. Bam, gelijk kippenvel. Het is 20 graden en ik heb een jasje aan. De temperatuur heeft er dan ook geen reet mee te maken. Ik loop namelijk rechtstreeks het warme bad in dat de Rotterdam marathon heet. De Erasmusbrug vol met toeschouwers, de Leuvehaven zelfde laken en pak. In de metro hoor ik Limburgse en Brabantse accenten tussen de rollende R's. Heel Nederland geniet van dit schitterende evenement in deze ongeëvenaard mooie stad. Helaas kan ik diverse bekenden en alle Feyenoordshirts dit jaar niet richting de finish schreeuwen. Zwolle wacht. Anderhalf uur later sta ik voor de hoofdingang van het  'Macpark' stadion. De Feyenoordbus staat pontificaal in de zon. Mooi ding eigenlijk wel. Na 3 minuten, een mengeling van Zwols juichen en Rotterdams vloeken om mij heen. Tien minuten later, hetzelfde concept. Gelukkig wordt Berghuis als een van de weinige op tijd wakker en brengt de hoop terug in Rotterdamse harten. Zijn manier van juichen spreekt boekdelen, deze man wil kampioen worden. In de 2e helft laat Berghuis wederom zijn linkervoet spreken. En weer dat fanatieke juichen. Steven Berghuis, een flegmatieke rechsbuiten met een fluweel linkerbeen. Soms is hij wat wisselvallig, maar nooit te beroerd om te werken. Ja Berghuis, we vergeven je die foto met een verkeerd broekje. Eigenlijk al vanaf je eerste optreden, maar zeker nadat je vorige week mach3 de bal het publiek inschoot. En gisteren was ik definitief om. Door je interview na afloop. Jij voelt de verantwoordelijkheid voor heel Rotterdam. En zo hoort het. Ik hoop dat de rest van de selectie naar Berghuis luistert en anders deze laatste alinea leest. Doe het voor Patrick, voor Joep, voor Andrew, voor Bas, voor Pascal, voor Joey, voor Jeannette. Allemaal eindbazen die de marathon uitliepen, terwijl jullie adem te kort kwamen in Zwolle. Zij zijn al onthaald op de Coolsingel, maar willen nog veel liever jullie daar eren. De marathon is elk jaar en kent vele duizenden winnaars. Een kampioenschap van Feyenoord is net niet elk jaar en kent miljoenen winnaars. Doe het voor ons, voor de supporters van Perth tot in Groningen. Maar bovenal doe het voor die stad. Die rauwe, hunkerende havenstad, die zo lekker in de lift zit. Rotterdam zal je voor eeuwig omarmen, daar kan geen miljoenencontract tegenop. Geld en het leven zijn eindig. Roem niet, kijk de uitvaart van Coen Moulijn maar terug. Nog 4 potjes winnen Feyenoord. Doe het voor de stad! Remi