Ado uit, altijd lastig. De club won alleen vaker van Nac in de eredivisie, verscheen er de eerste helft op het beeldscherm. Deze statistiek en het kunstgras gaven mij toch lichte zenuwen gedurende de wedstrijd. Het veldspel van Feyenoord deed de rest. Volgend jaar ontvang ik graag een aanvraagformulier voor een pacemaker bij mijn seizoenkaart.
Enkele weken geleden omschreef ik “het komt wel goed gevoel” dat je tijdens wedstrijden van Feyenoord dit seizoen ervaart. Gisteren was dat na een eerste helft zonder schot op het doel even weg. Toch geven die 5 punten voorsprong een veilig gevoel. Als het 0-0 blijft, zijn het nog steeds 3 punten en we hebben een beter doelsaldo, maakte ik mezelf een kwartier na rust wijs. Ineens was daar El Ahmadi als een duveltje uit een doosje en mijn theorie kan weer door naar aanstaande zondag.
De week voorafgaand aan deze wedstrijd werd door de media vooral aangegrepen om te zoeken naar scheurtjes in het hechte collectief van Feyenoord. Met deze 0-1 overwinning is die storm weer even gaan liggen. Toch zou ik Kuijt en Kramer willen verzoeken zichzelf niet groter te maken dan het clubbelang. Want Kramer, we kunnen je best gebruiken als pinchhitter, dat bewees je al tegen NEC en Utrecht. Maar zie jij dan niet dat Jorgensen, 90 minuten werkt voor zijn ploeg, ballen vasthoudt, assists geeft, meevoetbalt en ook nog topscorer van Nederland is? Schik je in je rol achter deze alleskunner en 250.000 man zullen in mei ook aan jou voeten liggen. En Kuijt, je bent publiekslieveling bij een groot deel van de aanhang. Houdt dat in stand en ga geen stennis lopen schoppen als je er een keer naast staat. Jij ziet toch ook dat het middenveld stroopt als je op de plek van Toornstra speelt? Vier je 37e verjaardag in juli met een visje geserveerd op een replica van die oh zo gewilde schaal. Je werd 1 keer kampioen in een 19 jarige carrière. Elke Feyenoorder onder de 20 heeft nog nooit een kampioenschap van Feyenoord bewust meegemaakt. Neem afscheid als het icoon dat je bent en pleurt niet van je voetstuk, omdat er een klein stukje zelfreflectie ontbreekt.
Woorden van gelijke strekking zal ook Gio intern hebben laten doorklinken. De architect van dit Feyenoord is enorm gegroeid als trainer. Eerlijk is eerlijk, ook ik heb hem vorig seizoen vervloekt. Ergens in die serie van 7 nederlagen. Dit seizoen is Gio het rustpunt in de altijd onrustige volksclub. De piloot die de automatische piloot precies op het juiste moment even corrigeert. De echte Feyenoorder, die wij in tegenstelling tot andere “echte” Feyenoorders nooit in die hoofdstad zullen zien werken. Deze trainer gaat het geheel richting het einddoel sturen. Een eerbetoon voor de oma van onze trainer zou bij de wedstrijd tegen Psv niet misstaan. En daarna is het tijd voor gekkenhuis in de Kuip. Psv gaat het benaderen als een Europese uitwedstrijd, las ik ergens. Een ding gaat ze daar in ieder geval aan herinneren. Turbulentie, 90 minuten lang!
Remi
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.