Ik denk dat ik mij eerlijk gezegd niet kan herinneren wanneer de laatste keer was dat een tegenstander naar De Kuip kwam met de intentie om niet te verliezen in plaats van om te winnen. Zo'n houding van "Ga je gang de deur staat open maar schiet er alsjeblieft niet meer dan drie in." Dat is een significant verschil met de afgelopen seizoenen en een geeft een gevoel waar ik niet snel aan zal kunnen wennen. De commentator op tv zei in de samenvatting dat er in De Kuip altijd een gevoel van onrust heerst totdat Feyenoord dat eerste doelpunt maakt. De nervositeit die ik op de tribune wekelijks meemaak komt dus ook over in de huiskamers, want het is wel zo.
Hoewel FC Groningen op het veld stapte met 5 verdedigers en geen enkele intentie om het Feyenoord lastig te maken bleef de nervositeit toch rond De Kuip hangen. Het blijft toch Feyenoord en ook na die 1-0 ben je er niet altijd even gerust op. Laten we zeggen dat wij Feyenoorders zo ondertussen al een hoop meegemaakt hebben en door schade en schande wijs geworden zijn.
Ook deze week werd er weer geroepen om de Coolsingel, in de media en op de tribunes van De Kuip. Feyenoord is immers aan een enorm indrukwekkende reeks bezig en is al sinds dag 1 lijstaanvoerder in de Eredivisie, dan mag dat ook wel gezegd worden. Toch is het zo dat een hoop went, maar dat Feyenoord bovenaan staat is toch tot nu toe elk weekend wel weer een bijzondere gewaarwording. Was het immers de normaalste zaak van de wereld geweest dan hadden we niet shirts met teletekstpagina 818 laten afdrukken afgelopen kerst. Het zegt een hoop over waar Feyenoord vandaan komt.
Het contrast met een jaar geleden is dan enorm en gek genoeg is er een groot deel van deze selectie die ook die periode hebben meegemaakt. Het lijkt af en toe wel alsof niet alleen het Legioen maar ook de spelers van Feyenoord 1 inmiddels beseffen waar het om gaat. Van spelers zie je wekelijks steeds minder randzaken op sociale media voorbij komen en veel meer focus op hetgeen wat er doordeweeks en in het weekend op het veld gebeurd. Dit elftal heeft op een harde manier geleerd van wat er vorig jaar is gebeurd en dat is goed om te zien.
Toch blijft het zo dat ook komend weekend er weer een tegenstander op ons wacht die op papier weinig kwaad kan, maar de laatste keer dat Feyenoord dit seizoen tegen de hekkensluiter (toen nog Go Ahead Eagles) speelde verloor het, Feyenoord blijft Feyenoord en uitwedstrijden in Den Haag zijn hoe je het ook went of keer altijd moeilijk.
Misschien is het daarom ook maar goed dat het gevoel van Feyenoord als koploper maar niet went, het houdt niet alleen ons maar overduidelijk ook de spelers van Feyenoord scherp. Zoals Kenneth Vermeer afgelopen week al aangaf, je kunt pas van succes spreken als er prijzen zijn gewonnen.
En hoewel die mentaliteit en scherpte volgens mij het enige recept is voor succes moet ook ik toegeven, het is wel heel erg lekker om op zondagochtend wakker te worden je telefoon aan te zetten en voor de 10e keer op je scherm de feiten tot je nemen: 72% balbezit, 3 punten en weer een weekje koploper. Dat went echt nooit en dat is maar goed ook!