In een tijdperk waar horrorclowns het straatbeeld bepalen, zette de trainer 20 minuten voor het einde de joker in. Ik zal niet zeggen dat Gio op dit moment een gouden pik heeft, maar zilver is hij toch zeker. Als een duveltje uit een doosje sloegen de beide spitsen genadeloos toe vanaf 20 centimeter. Tachtig minuten lang schelden en op hol geslagen hartslagmeters werden in 10 minuten omgezet in opluchting en euforie. Een Houdini achtige ontsnapping zoals Feyenoord die in de periode Tomasson / Cruz zo vaak van stal haalden. Toeval of niet, dit was ook gelijk de laatste keer dat we kampioen werden.
Vorig jaar rond deze tijd draaiden we ook wel aardig in de eredivisie. We leken ondanks een nederlaag tegen ADO het geluk aan onze zijde te hebben. Maar tegen de hoofdstedelingen is alles anders, zo bleek ook destijds. Scheidsrechters vergeten tweede gele kaarten en / of penalty’s te geven. Grensrechters zien ballen die bijna in de gracht liggen, niet over de zijlijn gaan. En tot slot caramboleren ballen op miraculeuze wijze via 3 verschillende benen in het doel.
Om je tegen zoveel onrecht te wapenen is er maar 1 remedie. Met 47.511 man die hoofdstedelingen bij de strot pakken en nooit meer los laten. Een sfeer creëren, die de fragiele beentjes van Dolberg al laat knikken voordat er 1 minuut gespeeld is. Een elftal dat die zogenaamde godenzonen de Kuip doorjaagt zoals een jonge Kuijt 10 jaar geleden al deed. Een Feyenoord dat net als in 2012 met een ontketende Scandinaviër in de spits de aartsrivaal naar de slachtbank leidt.
Maar eerst wacht nog een Europese klus tegen Zorya Luhansk. Zorya thuis, altijd lastig. Want hoewel die 4-3 van 2 jaar geleden in mijn top 5 staat van meest gedenkwaardige Feyenoord wedstrijden, zou een zakelijke 2-0 zo’n 3 dagen voor de klassieker nu net even net wat lekkerder uitkomen. Maar toch het is Feyenoord, dus niets is zeker. Leven tussen hoop en vrees maakt de band met ons cluppie zoveel sterker dan die bij supporters van welke Nederlandse club dan ook. Daar hebben wij geen eens een onderzoek voor nodig. Wat wij wel nodig hebben is het vasthouden van deze kampioensvorm.
Kampioen word je na de winterstop en kampioen word je tegen de kleintjes zijn veel gehoorde kreten. Het zal allemaal wel. Maar als wij dadelijk met 3 gespeeld 6 in de EL poule aan kop gaan en zondag de aartsrivaal verslaan, dan is oktober voorlopig mijn favoriete maand. En dat blijft het voorlopig. Tot april, want dan zou het met deze vorm echt kunnen gaan gebeuren. Maar dat gaan we niet uitspreken, het is pas oktober.
Remi
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.