Op de felgroene grasmat in Zuid stuurde een Feyenoord dat fier aan kop gaat van de ranglijst Roda JC van het kastje naar de muur. Natuurlijk kregen de Limburgers ook een paar kansjes en had Feyenoord in de tweede helft een iets mindere fase. We zijn tenslotte geen Barcelona.
Over de sfeer in de Kuip is door de jaren heen veel gezegd en geschreven. Het kan de eigen spelers zowel verlammen als naar grote hoogte stuwen. Voorlopig gebeurt gelukkig het laatste en staan we na 7 zeges waar we horen. Maar de spreekkoren aan het adres van Gudde kunnen ook overslaan op de spelers. Die hebben de steun van het Legioen harder nodig dan ooit om voor het eerst in bijna 2 decennia dat felbegeerde kampioenschap binnen te harken. Misschien nog niet tegen de nummer 17 thuis, maar reken er maar op dat die mindere fase gaat komen. Het "wij staan op de trap" is ludiek en werkt in ieder geval op de lachspieren. Maar de manier waarop Gudde keer op keer werd toegezongen in plaats van een pro-Feyenoord liedje gaat niemand verder helpen. Waar eerst het hele bestuur inclusief Van Geel het moest ontgelden, is nu Gudde de kop van jut. Juist in de fase dat het ons cluppie op alle vlakken zo voor de wind gaat.
Dat nieuwe stadion is tot op heden onder zijn leiding niet van de grond gekomen, dat klopt en valt hem aan te rekenen. Toch kan ik mij herinneren dat de groep die Gudde nu op minder vriendelijke wijze toezingt ook degene zijn, die überhaupt tegen een nieuw stadion waren. Nou zitten we nog een paar jaar in die oude vertrouwde Kuip, is het weer niet goed.
Geloof me, ik ben ook geen fan van Eric Gudde. Hij mist simpelweg de uitstraling voor de legendarische volksclub, die we met zijn allen zijn. Na 7e nederlagen op rij zoals vorig seizoen, is het logisch dat het bestuur als eindverantwoordelijke op niet mis te verstane wijze wordt toegezongen. Maar nu in deze fase die veel jonge Feyenoorders nog nooit hebben gekend, past het gewoon niet. We zien held Boskamp met een glimlach van oor tot oor op nationale tv een shirt met de stand aantrekken. We zien de 020 georiënteerde media vol lof over ons Feyenoord schrijven en praten. We zien collega's elke maandagochtend met vertrouwen tegemoet. Dit is niet het moment om je ongenoegen te uiten, uitgefloten te worden door mede supporters en die vervolgens weer voor klapvee uitmaken.
Want uiteindelijk is er maar 1 ding belangrijk en dat is niet het individu Gudde en ook niet de individuen op de tribune. Het "Wij zijn Feyenoord" geldt voor alle geledingen van Het Legioen. Feyenoorders zonder stembanden, Feyenoorders met een grote muil. Feyenoorders die spandoeken en sfeeracties organiseren en vaders die met hun kinderen in het gezinsvak zitten. Feyenoorders die in de touwen van het uitvak hangen en Feyenoorders in een rolstoel. Allemaal willen we maar 1 ding en dat is met 250.000 man op die mooie Coolsingel staan. Dus of je nou op de trap staat of toch liever het comfort van je Kuipstoeltje verkiest, steun die spelers op het veld. Zonder fluitconcerten naar eigen spelers of eigen supporters en zonder non stop anti bestuur liedjes in tijden van sportieve voorspoed. En dan weet ik 1 ding zeker, die kampioenskoers gaan we vasthouden. Klapvee en diehards, zij aan zij en geen trap in Rotterdam zal meer hetzelfde zijn in mei.
Remi
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.