Feyenoord verloor afgelopen weekend de strijd om de Johan Cruijff Schaal. In deze wedstrijd ging het na afloop veelal over de wissel een spits voor een spits. In de 77e minuut werd Nicolai Jørgensen naar de kant gehaald en kwam Michiel Kramer in het veld. Volgens Taco van der Velde van Voetbal International was deze wissel niet te begrijpen. Hij had liever gezien dat Dirk Kuyt naar de kant gehaald werd.
“We zijn veel verder dan vorig seizoen rond deze tijd. Na rust hebben we een Feyenoord gezien waar we mee verder kunnen”, oordeelde Dirk Kuyt na afloop zelf. ‘Als aanvoerder wordt Kuijt na afloop altijd als eerste voor de camera gesleept. Vorig seizoen bleek dat een ondankbare taak toen de resultaten tegenvielen. Zondag bleek dat het ook ondankbaar kan zijn op het moment dat je zelf niet optimaal presteert. In het huidige Feyenoord heeft Kuyt behoorlijk wat moeite om zijn rol in te vullen. In de oefenwedstrijd tegen Valencia was het bijvoorbeeld geen toeval dat de beste man van de tegenpartij, de defensieve middenvelder Enzo Perez, de directe tegenstander was van Dirk Kuyt. Kuyt is namelijk geen natuurlijke nummer tien die inzakt en speelt vanuit zijn tegenstander. Hij is geen middenvelder die de ruimte tussen verdediging en middenveld bespeelt’, aldus de kritische Van der Velde.
Kuyt is volgens Van der Velde vooral geen middenvelder die de lijnen uitzet. ‘Op het moment dat hij keuzes moet gaan maken tussen hoog druk zetten of de ruimte verdedigen zakt hij ineens door de ondergrens. Dan zie je een speler die op het middenveld loopt terwijl hij voorin wordt gevraagd. Iemand die voortdurend in beweging is maar overal te laat komt.’
Kuyt begint nu mee te maken wat bijvoorbeeld Mark van Bommel bij PSV meemaakte, de spelers kunnen het elftal niet meer dragen, maar hebben het elftal nodig om goed te kunnen spelen. ‘De aanvaller voelt nu echter wat al die ervaren spelers in de herfst van hun carrière al eerder meemaakten. Het is het moment dat de krachten afnemen en het perspectief verandert. Daar waar hij eerder de ploeg kon dragen is de situatie nu omgekeerd: de speler heeft de ploeg nodig om nog goed te kunnen spelen en te excelleren.’
Een mooi voorbeeld hiervan is Andrea Pirlo. ‘Andrea Pirlo was in zijn laatste jaren een topper omdat hij tussen topspelers bij Juventus kon spelen. Die lieten hem in zijn kracht spelen en profiteerden op hun beurt weer van zijn spelinzicht en ervaring. Als Pirlo bij Chievo of Siena had gespeeld dan was zijn carrière al veel eerder geëindigd. Dirk Kuyt is op een punt gekomen dat de coach moet puzzelen hoe hij hem optimaal kan gebruiken en hoe hij zijn tekortkomingen kan camoufleren.’
‘Het is een puzzel die nog niet af is’, zo beëindigt Van der Velde zijn analyse.
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.