Giovanni van Bronckhorst heeft zijn eerste volledige jaar als Feyenoordtrainer achter de rug. Dat ging lang niet altijd even makkelijk, het begon goed, maar ook zeven nederlagen op rij kwamen op zijn conto. Helden Magazine had een uniek interview met Giovanni van Bronckhorst bij hem thuis op de bank. Van Bronckhorst zijn ogen begonnen te glinsteren toen het ging over zijn eerste jaar als trainer van zijn club Feyenoord.
Van Bronckhorst stond in zijn eerste jaar als trainer voor moeilijke keuzes, de moeilijkste was het mededelen aan Colin Kazim-Richards dat het beter was om te vertrekken. “Dat we als club hadden besloten dat ik Colin Kazim-Richards zou zeggen dat het beter was dat hij in de winter zou vertrekken. Laat duidelijk zijn dat er niets mis was tussen hem en mij. Dat rare gedrag van hem viel wel mee hoor. Er was een incident met een journalist, dat was vervelend en had niet moeten gebeuren. Door de buitenwereld werd heel anders tegen hem aangekeken dan door de groep en de staf. Natuurlijk had Colin zijn eigenaardigheden, maar ze hoeven niet allemaal de ideale schoonzonen te zijn. Colin was andere dingen gewend, maar dat betekende niet dat hij een stoorzender was. Integendeel.”
Maar er waren meer moeilijke beslissingen dit seizoen. Bijvoorbeeld het passeren van Marko Vejinovic voor de bekerwedstrijd tegen Ajax. “Hij was vorige zomer een belangrijke aankoop, is een voorbeeldige prof, had het hele seizoen gespeeld en dan moest ik hem passeren voor de misschien wel belangrijkste wedstrijd van het seizoen, de bekerwedstrijd tegen Ajax. Zo’n wedstrijd speel ik als trainer tien keer, alle scenario’s gaan door m’n hoofd. Waar liggen de kansen?” Gio voelde dat hij moest kiezen voor Tonny Vilhena. “Na de sportmaaltijd en voor de bespreking heb ik hem apart ¬genomen om hem uit te leggen dat hij die avond niet zou starten, dat ik met Tonny wilde beginnen. We wonnen die wedstrijd ook nog. En toen kreeg Marko later die bedreigingen. Daar kan ik met mijn hoofd niet bij, dat supporters een speler van hun eigen club thuis gaan bedreigen. Dat heeft een enorme impact gehad. In zo’n week is het logisch dat je hem niet opstelt. Daarmee moet je ook rekening houden, hoe een speler mentaal is door gebeurtenissen in zijn privéleven.”
Gio ziet ook dat een aankoop het veel moeilijker heeft om te slagen in De Kuip dan een speler uit eigen jeugd, daar heeft hij wat van geleerd. “Het is eerder een bevestiging van wat ik al wist, dat het best moeilijk is om als nieuwkomer voor Feyenoord te spelen. Ik denk dat we dat aspect nog altijd onderschatten, dat een aankoop van Feyenoord tijd nodig heeft om zich waar te kunnen maken. Nu moet hij met druk leren omgaan die er bij Vitesse niet was, zoals de volle Kuip, de supporters, de media-aandacht. En natuurlijk helpen we hem daarbij. Er gebeurt zoveel met zo’n jongen, daar heeft het publiek geen idee van. Ik was een kind van de club, ben langzaam van Varkenoord naar De Kuip gegroeid. Voor mij voelt De Kuip vertrouwd, als een warm huis. Maar voor nieuwkomers is alles nieuw. En daarin moeten we spelers begeleiden, op de club maar ook buiten de club. Wat gebeurt er als hij naar huis gaat? Hoe voelen ze zich thuis? Voor alle spelers bij ons geldt trouwens ook: hoe reageren ze op tweets, op berichten op Instagram? Wat zet je wel en wat niet op Facebook? Social media is een geheel nieuw onderdeel van het voetbal geworden. En op de ¬Feyenoord Academy besteden we daar dan ook aandacht aan.”
op en vervolgens op 'Zet op beginscherm'.