Niet alleen op het veld uit zich dat in een veldspel zonder gedachten, op alle vlakken blinkt de organisatie uit in middelmaat. Op het gebied van marketing & communicatie sloeg de organisatie deze week wederom de zoveelste flater. Facebook advertenties die als gesponsorde posts op mijn tijdlijn van Facebook terecht kwamen die bedoeld waren ter promotie voor een wedstrijd van meer dan een maand geleden. “Is dat erg?” zal je nou denken, het antwoord is kort maar krachtig: Ja! Dat betekent namelijk dat als je een simpele berekening maakt Feyenoord afgelopen week met deze flater waarschijnlijk enkele duizenden Euro’s aan advertentiebudget letterlijk heeft kunnen weggooien. Ik weet niet hoe het met u zit, maar dat geld zou ik goed kunnen gebruiken. Dan heb ik het nog niet over de tientallen voorbeelden van communicatie flaters van de afgelopen jaren.
Het is niet dat de mensen binnen de organisatie van Feyenoord hun best niet doen, zeker in de periode eerder dit seizoen toen het eerste elftal het seizoen leek te vergooien kan ik mij goed voorstellen dat er tot diep in de nacht mensen hard aan het werk waren het tij te keren. De vraag is alleen, zijn het wel de juiste mensen? Beschikken werknemers van Feyenoord wel over de juiste competenties? Hard werken is iets anders dan heel hard zonder gedachte in het rond rennen en maar wat doen. Daar zit een wezenlijk verschil tussen.
In het sollicitatieproces van Feyenoord vallen vaak geschikte kandidaten af om de meest bizarre redenen. Afwijzingen omdat kandidaten bij de persoonlijkheidstest een score van meer dan 100% behalen en daarmee “te geschikt, dat het verdacht is” als afwijzing krijgen. Je verzint het niet en bij Feyenoord gebeurt het. Kandidaten die zelfs tot meerdere keren toe op gesprek mochten komen werden afgewezen omdat ze “te proactief” zouden zijn. Stel je voor dat er ook daadwerkelijk de mouwen opgestroopt zouden worden..
Er is ergens iets goed fout gegaan bij Feyenoord, ik weet niet goed wat het is. Een raad van commissarissen die elkaar de hand boven het hoofd houdt, elkaar vriendendiensten gunnen door binnen de gemeente Rotterdam en Feyenoord NV de functies met elkaar verdelen, zonder enige vorm van zelfreflectie. Een technische staf, geleid door een technisch directeur die zijn grootste successen te danken heeft aan spelers die hem werden aangereikt door een spelers begeleider en de kinderen van de hoofdtrainer (respectievelijk: Guidetti & Pelle), een scoutingbeleid dat in de afgelopen 10 jaar nog geen 1 succes heeft geboekt (al schijnt het dat de beste rechtsbuiten van Nederland tegenwoordig onder contract staat bij Feyenoord, niet dat hij overigens 1 keer zijn man voorbij gekomen is afgelopen zondag). Een jeugdopleiding die door noodzaak tot de beste van Nederland behoorde, maar op het moment dat er weer geld ter beschikking was in elkaar stortte als een kaartenhuis.
Het afgelopen seizoen kent met de bekerwinst zeker een hoofdprijs, want directe plaatsing voor de Europa League, dat is ze zelfs in Amsterdam niet gelukt dit seizoen. Maar om te zeggen dat het een keerpunt is geweest.. De tijd zal het leren, maar ik zie het niet snel veranderen. Voetballend was het positiespel onder Rutten bijvoorbeeld stukken beter dan het afgelopen seizoen onder Gio. Ik hou mijn hart vast als Dirk Kuyt niet terugkeert naar de Kuip na de zomer. Gio is een echte Feyenoorder maar ik vraag mij af of het de juiste zet geweest is hem verantwoordelijk te maken voor een elftal vol middelmaat, dat niet gewend is alles te geven voor het allerhoogste niveau. Jongens die onder de duim gehouden moeten worden, op de tribune geplaatst wanneer ze hun eigen belang boven dat van de club zetten. In plaats daarvan worden ze in staat gesteld midweeks een privé vliegtuig naar Milaan te pakken om schoenen te kopen. Zonder Dirk Kuyt in de kleedkamer is het anarchie bij het eerste elftal van Feyenoord en dat is echt niet allemaal te wijten aan Colin Kazim Richards.
De zomer van 2016 is een mooie sportzomer, maar zeer lange voetballoze zomer voor de Feyenoorder. Het is een mooi moment om hardop af te vragen of de Olietanker Feyenoord met zijn huidige bemanning ooit nog te keren valt. Ik vrees het helaas niet, maar enkel de tijd zal het leren.