COLUMN | De erfenis van Cruijff

Hoewel Cruijff 1 seizoen speelde voor Feyenoord was het geen Feyenoorder, zijn overstap naar de aartsrivaal van zijn grote liefde was puur vanwege onenigheid met het bestuur van Ajax. Dat hij Feyenoord daarmee ook prijzen bezorgde is op zijn Cruijffiaans het voordeel dat bij ieder nadeel een bijkomstigheid lijkt te zijn. In tegenstelling tot Amsterdam zijn wij in Rotterdam wel beschaafde mensen, zo was daar de staande ovatie ter ere van het overleden voetbalicoon in de veertiende minuut. Cruijff was dan weliswaar geen echte Feyenoorder en droeg in Rotterdam een ander rugnummer, sommige dingen zijn groter dan kleinzerigheid. Wat mij bovendien verbaast is dat het stadion in Amsterdam nu geloof ik de Johan Cruijff arena moet gaan heten, terwijl Kenneth Vermeer een hoerenzoon zou zijn en de strop verdient. Niet dat ik Vermeer met Cruijff wil vergelijken, wat bij een keeper en veldspeler heel moeilijk zal zijn (al blijkt dat Cruijff als trainer ook regelmatig in het doel stond om de keepers voor te doen hoe ze hun doel schoon moesten houden), maar het is toch op z’n minst opmerkelijk dat het voor de standvastige hoofdstedelingen ineens geen issue is dat hij een overstap maakte. Hoewel ze in de hoofdstad denken dat de wereld eindigt voorbij het Gooi is de erfenis van Cruijff groter dan Amsterdam. Wat vast staat is dat wij in 2016 nog steeds praten over namen als Cruijff, Moulijn en Lenstra als grootste Nederlandse voetballers, waarschijnlijk doen we dat in 2116 nog steeds. Zou iemand het over honderd jaar ook nog steeds over Chong, Ake of Rekik hebben? Misschien dat ergens in de archieven van Youtube een Rekiki imitatie van Johan Derksen te vinden is, maar buiten dat lijkt het mij sterk. Ik wil eigenlijk niet teveel woorden vuil maken aan deze verveelde kindsterretjes, de ouders zullen bij het overbrengen van hun jonge talenten ongetwijfeld een fijn zakcentje overhouden maar maak de publieke opinie dan niet wijs dat het om sportieve redenen is. Wat dat betreft had Cruijff wel gelijk (zoals altijd), de jeugd heeft de toekomst en als we maar lang genoeg daar in blijven investeren plukken we ooit vanzelf de vruchten. Tot die tijd genieten we ook van de kleine dingen die het voetbal soms los kan maken bij mensen. Zo genoot ik afgelopen week van al die debuterende jongelingen in de benefietwedstrijd met Sparta, dat verzachtte de slechte wedstrijd die Feyenoord speelde. Wat dat betreft had Cruijff gelijk: elk nadeel heeft z’n voordeel.