COLUMN | Beste wensen

Feyenoord is waarschijnlijk voor de verandering even geen onderwerp van gesprek, want het is rustig rond ons cluppie. Een mooi moment om even terug te kijken op 2015 en alvast vooruit te kijken, want over 2 weken mogen we weer. De hoogtepunten in het voorgaande jaar waren schaars, want het blijft wel Feyenoord. Maar hier zijn ze dan: Het beeld van de hele ploeg die de 1-1 tegen Roma viert voor een uitpuilend, uitzinnig, 5000 koppig uitvak. De twee wereldgoals van de kleine grote man Achabar tegen PSV. De terugkeer van verloren zoon Dirk Kuyt. En last but not least, de bekeroverwinning in de dying seconds op de aartsvijand. Want noem mij 1 plek op de wereld waar je een volle minuut lang zo los kan gaan met nog 48.000 andere “gekken” en niemand je raar aankijkt. Juist ja, die is er niet. Oh ja en voor ik het vergeet, we werden ook nog even uitgeroepen tot de populairste club van 2015. Op basis van een internetpoll, dat dan weer wel. Toch zegt deze uitverkiezing, de ontelbare speler van de week trofeeën en de 13 uitverkochte thuiswedstrijden op rij veel, zo niet alles. Feyenoordsupporters zijn zo trouw als een hond. En dan niet dat beest dat die arm afbeet. Nou ja misschien wel, want voor Feyenoord zouden we een arm geven. Figuurlijk dan, want met 1 arm is het lastig klappen en juichen. In januari van dit jaar zijn alleen voor de thuiswedstrijd tegen Heerenveen nog kaarten verkrijgbaar. Even kopen dus en we hebben 16 op een rij. Thuis gaat het wel goed komen met dit elftal, maar uit was ons grootste zorgenkindje van 2015. Maar ook al gaan we op dezelfde voet verder in het nieuwe jaar en houden we ons uitsyndroom. Je weet waar je voor kiest als Feyenoordsupporter, een moeizaam huwelijk. Gelukkig geldt ook voor een moeizaam huwelijk, in voor en tegenspoed. En daarom wens ik jullie geen gelukkig nieuw jaar, maar de beste wensen. Want wensen hebben we zat, maar of het een gelukkig nieuw jaar wordt dat weet je nooit. Het blijft wel Feyenoord hé. Remi